هرگاه اتصالات لوله، توسط انواع مختلف جوش به لوله و یا اتصالات مجاور خود جوش بخورد، اتصالات جوشی خوانده می شود.

نوع جوش کاملاً بستگی به متریال اتصالات و لوله یا پایپینگ جوشی دارد.

انواع اتصالات جوشی

مهمترین انواع اتصالات جوشی در شبکه های سیال با سیستم جوشی به شرح زیر می باشند:

• اتصالات پلی اتیلن در شبکه‌های فاضلاب پلی اتیلن
• اتصالات پلی پروپیلن (p.p)
• جوش نقره
• اتصالات چدنی و سربی
• نوع خاصی از اتصالات در صنایع فلزات رنگین
• اتصالات گاز

اتصالات پلی اتیلن در شبکه‌های فاضلاب پلی اتیلن

اتصالات و لوله ها با ذوب کردن محل تماس به یکدیگر جوش می خورند. بدین طریق که یک صفحه داغ که حاوی المنت می باشد، بین دو سطح تماس قرار گرفته و پس از ذوب کردن لبه های کار صفحه المنت بیرون کشیده شده و دو قطعه به هم جوش می خورد.

در جوشکاری پلی اتیلن، کاتالیزور یا ماده های واسطه برای جوشکاری نیاز نیست و عملاً در اثر ذوب کردن لبه کار و فشردن دو لبه روی هم مواد ذوب شده با یکدیگر ترکیب گردیده و یکپارچه می گردند.

در اتصالات پلی اتیلن، باید توجه جدی به زمان جوشکاری و میزان حرارت لبه های کار نمود. زمان کوتاه یا زمان اضافی در داغ کردن لبه ها اثر مهمی در جوش خواهد گذاشت.

توجه فرمایید که کیفیت پلی اتیلن استاندارد و آنالیز مواد لوله پلی اتیلن و اتصالات پلی اتیلن، در این کیفیت اثر گذار می باشد.

خواندن این مقاله را هم از دست ندهید: انواع لوله کشی فاضلاب ساختمان

اتصالات پلی پروپیلن (p.p)

جوش پروپیلن نیز شباهت زیادی به جوش پلی اتیلن دارد. پلی پروپیلن یا p.p به وسیله ذوب کردن توسط المنت به هم جوش میخورد.

پلی پروپیلن در گروه ساختمانی به لوله سبز یا لوله سفید نیز شناخته می شود. بر خلاف تصور عموم لوله‌های سفید آب رسانی در ساختمان از جنس پلاستیک نبوده و پلی پروپیلن می باشند.

در جوش اتصالات آبرسانی پلی پروپیلن، از المنت داغ کننده استفاده می گردد و اتصالات پلی پروپیلن دارای یک سر نر و یک سر ماده می باشند. المنت دارای دو سر نر و ماده معکوس می باشد که داخل و خارج دو قطعه را گرم کرده و در اثر تماس و مجاورت با هم، تبدیل به یک قطعه یکپارچه می نماید.

در اتصالات پلی پروپیلن نیز علاوه بر اندازه داغی و تناسب زمان جوش پلی اتیلن، کیفیت و آنالیز مواد نیز اثر مهمی در این عملکرد دارد.

تفاوت مهم جوش پلی پروپیلن و پلی اتیلن در میزان تماس سطوح می باشد. به زبان ساده تر در جوش پلی اتیلن، لوله و اتصالات به صورت سر به سر به هم ملحق می گردند. اما در اتصالات لوله پروپیلن، لوله و اتصالات به صورت نر و ماده وارد هم می گردد. سطح تماس بالاتر، باعث مجاورت مولکول های بیشتری شده و تحمل جوش را بالاتر می برد.

جوش نقره

جوش نقره از دیگر انواع اتصالات جوشی می باشد. در جوشکاری نقره از فلز نقره به عنوان واسطه ذوب شونده بین دو اتصال استفاده می گردد. این نوع جوشکاری به جوشکاری اکسی استیلن معروف است.

جوشکاری اکسی گاز روشی قدیمی و پر کاربرد در جوشکاری است.

اصولاً هر نوع احتراق ماده سوختنی که حاصل ترکیب با اکسیژن باشد، جوشکاری اکسی گاز نامیده می شود.

شعله حاصل از سوختن اغلب گاز در سر مشعل جهت ذوب کردن فلز پایه و الکترود یا سیم جوش استفاده می گردد.

جوشکاری اکسی استیلن یا جوشکاری اکسی گاز انواع پر کاربردی دارد :

• لحیم کاری نرم
• لحیم کاری سخت
• برشکاری
• جوشکاری نقره
• جوشکاری طلا
• جوش برنج

در جوشکاری اکسی استیلن، عملاً یک ماده واسط با حرارت در محل اتصال قرار می گیرد.

در اتصالات نقره و جوشکاری نقره، محل جوش تا دمای حدود ۷۵۰ الی ۸۰۰ درجه گرم شده و بعد از چند ثانیه فلز نقره در محل اندود شده و به عنوان یک اتصال و چسب بین دو قطعه جوشی قرار می گیرد. نقره دارای روندگی خوبی بوده و به محل شیارها نفوذ می کند.

انواع زیادی از فلزات، که اغلب گروه فلزات رنگی مانند مس یا برنج می‌باشند، با  جوش نقره به یکدیگر متصل می‌گردد. اتصالات جوشی مسی اغلب در شبکه‌های فن کویل و گازهای خنک کننده شبکه های سردکن و یخچال ها استفاده می گردد.

اتصالات چدنی و سربی

یکی از انواع اتصالات جوشی که جدیدا منسوخ گردیده است، شبکه فاضلاب چدن می باشد. در شبکه فاضلاب چدن، اتصالات و قطعات لوله که همگی از جنس چدن هستند، توسط سرب مذاب به یکدیگر متصل می گردند.

در اتصالات چدنی مورد استفاده در فاضلاب، فقط به ذوب کردن فلز واسط یعنی سرب بسنده می گردد و محل تماس دو اتصال یا دو لوله نیاز به ذوب یا حرارت دیدن نیست.

در گروه اتصالات جوشی گاز و اتصالات گاز رسانی نیز اتصالات چدنی وجود دارد. که با روش دنده‌ای به قطعات می گردد و از این گروه کالا بسیار متفاوت هستند.

توصیف نوع خاصی از اتصالات جوشی در صنایع فلزات رنگین

در اغلب اتصالات جوشی، نیاز به حرارت به عنوان واسطه جوشکاری و کاتالیزور سرعت دهنده به محل اتصال داریم.

نوع جدیدی از جوشکاری در نسل هایی از فلزات رنگین طراحی گردیده که عملاً بدون فلز واسطه و با ذوب کردن لبه های کار به وسیله اصطکاک اتفاق می افتد.

بدین طریق که دو لوله روبروی هم در عین تماس و نیروی وارده بر هم در خلاف هم شروع به گردش می نمایند تماس لب به لب و با سرعت زیاد باعث دریافت حرارت بسیار بالایی ناشی از اصطکاک بین دو قطعه می گردد. این عملکرد باعث ذوب شدن لبه کار و اتصال دو لبه می گردد. این اتفاق پس از گردش و توقف نهایی اتفاق می افتد.